History of Nazism

National Socialism (German: Nationalsozialismus), more commonly known as Nazism (/ˈnaːtsɪzᵊm/), is the ideology and practice associated with the 20th-century German Nazi Party and Nazi state as well as other far-right groups. Usually characterized as a form of fascism that incorporates scientific racism and anti-Semitism, Nazism developed out of the influences of Pan-Germanism, the Völkisch German nationalist movement, and the anti-communist Freikorps paramilitary groups that emerged during the Weimar Republic after German defeat in World War I.

Nazism subscribed to theories of racial hierarchy and Social Darwinism. Germanic peoples (called the Nordic Race) were depicted as the purest of the Aryan race, and were therefore the master race. Opposed to both capitalism and communism, it aimed to overcome social divisions, with all parts of a homogeneous society seeking national unity and traditionalism. Nazism also vigorously pursued what it viewed as historically German territory under the doctrine of Pan-Germanism (or Heim ins Reich), as well as additional lands for German expansion under the doctrine of Lebensraum.

The term "National Socialism" arose out of attempts to create a nationalist redefinition of "socialism", as an alternative to both internationalist Marxist socialism and free market capitalism. The Nazis sought to achieve this by a "people's community" (Volksgemeinschaft) with the aim of uniting all Germans as national comrades, whilst excluding those deemed either to be community aliens or "foreign peoples" (Fremdvölkische). It rejected the Marxist concept of class struggle, opposed ideas of class equality and international solidarity, and sought to defend private property and businesses.

The Nazi Party was founded as the Pan-German nationalist and antisemitic German Workers' Party on 5 January 1919. By the early 1920s, Adolf Hitler assumed control of the organization and renamed it the National Socialist German Workers' Party (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei, NSDAP) to broaden its appeal. The National Socialist Program, adopted in 1920, called for a united Greater Germany that would deny citizenship to Jews or those of Jewish descent, while also supporting land reform and the nationalization of some industries. In Mein Kampf, written in 1924, Hitler outlined the antisemitism and anti-communism at the heart of his political philosophy, as well as his disdain for parliamentary democracy and his belief in Germany’s right to territorial expansion.

In 1933, with the support of the elites, Hitler became Chancellor of Germany and the Nazis gradually established a one-party state, under which Jews, political opponents and other "undesirables" elements were marginalized, with several millions eventually imprisoned and killed. Hitler purged the party’s more socially and economically radical factions in the mid-1934 Night of the Long Knives and, after the death of President Hindenburg, political power was concentrated in his hands, as Führer or "leader". Following the Holocaust and German defeat in World War II, only a few fringe racist groups, usually referred to as neo-Nazis, still describe themselves as following National Socialism.

สังคมนิยมแห่งชาติ (เยอรมัน: Nationalsozialismus) เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นนาซี (/ naːtsɪzᵊm /) เป็นอุดมการณ์และการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับศตวรรษที่ 20 พรรคนาซีเยอรมันนาซีและรัฐเช่นเดียวกับกลุ่มไกลขวาอื่น ๆ โดดเด่นมักจะเป็นรูปแบบของลัทธิฟาสซิสต์ที่รวมเอาวิทยาศาสตร์ชนชาติและต่อต้านชาวยิว, นาซีพัฒนามาจากอิทธิพลของแพน Germanism การเคลื่อนไหวชาตินิยมVölkischเยอรมันและ Freikorps ต่อต้านคอมมิวนิสต์กลุ่มทหารที่เกิดขึ้นในช่วงสาธารณรัฐไวมาร์หลังจากความพ่ายแพ้เยอรมัน ในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

นาซีสมัครทฤษฎีของลำดับชั้นทางเชื้อชาติและสังคมชัดเจน ดั้งเดิม (เรียกว่าการแข่งขันนอร์ดิก) เป็นภาพที่บริสุทธิ์ของการแข่งขันอารยันและจึงแข่งขันหลัก เมื่อเทียบกับทั้งทุนนิยมและคอมมิวนิสต์ก็มีวัตถุประสงค์เพื่อที่จะเอาชนะฝ่ายสังคมกับทุกส่วนของสังคมที่เป็นเนื้อเดียวกันที่กำลังมองหาเอกภาพแห่งชาติและประเพณี นาซียังดำเนินการอย่างจริงจังในสิ่งที่มันถูกมองว่าเป็นดินแดนประวัติศาสตร์เยอรมันภายใต้หลักคำสอนของแพน Germanism (หรือเฮย์มอินรีค) เช่นเดียวกับดินแดนเพิ่มเติมสำหรับการขยายตัวของเยอรมันภายใต้หลักคำสอนของ Lebensraum

คำว่า "สังคมนิยมแห่งชาติ" เกิดขึ้นจากความพยายามที่จะสร้างนิยามใหม่ของชาติ "สังคมนิยม" เป็นทางเลือกที่ทั้งสังคมนิยมมาร์กซ์สากลและระบบทุนนิยมตลาดเสรี พวกนาซีพยายามที่จะบรรลุนี้โดยเป็น "ชุมชนของผู้คน" (Volksgemeinschaft) โดยมีวัตถุประสงค์ของการรวมกันทั้งหมดเป็นชาวเยอรมันสหายแห่งชาติในขณะที่ผู้ที่ถือว่าไม่รวมทั้งจะเป็นมนุษย์ต่างดาวที่ชุมชนหรือ "ต่างชาติ" (Fremdvölkische) มันปฏิเสธแนวคิดมาร์กซ์ของการต่อสู้ทางชนชั้นความคิดตรงข้ามของความเสมอภาคและความเป็นปึกแผ่นระดับระหว่างประเทศและพยายามที่จะปกป้องทรัพย์สินส่วนตัวและธุรกิจ

พรรคนาซีก่อตั้งเป็นแพนเยอรมันไต้หวันและ antisemitic แรงงานเยอรมันพรรคที่ 5 มกราคม 1919 โดยต้นปี ค.ศ. 1920 อดอล์ฟฮิตเลอร์ปลอมควบคุมขององค์กรและเปลี่ยนชื่อเป็นสังคมนิยมแห่งชาติเยอรมันพรรคแรงงาน (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei, NSDAP ) ที่จะขยายการอุทธรณ์ของ โครงการสังคมนิยมแห่งชาตินำมาใช้ในปี 1920 เรียกร้องให้สหรัฐมหานครเยอรมนีที่จะปฏิเสธการเป็นพลเมืองที่ชาวยิวหรือผู้สืบเชื้อสายยิวและยังรองรับการปฏิรูปที่ดินและชาติของอุตสาหกรรมบาง ไมน์คัมพฟ์ในการเขียนในปี 1924 ฮิตเลอร์ระบุยิวและต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์ที่เป็นหัวใจของปรัชญาการเมืองของเขาเช่นเดียวกับการดูถูกของเขาสำหรับระบอบประชาธิปไตยแบบรัฐสภาและความเชื่อของเขาในสิทธิของเยอรมนีจะขยายดินแดน

ในปี ค.ศ. 1933 ด้วยการสนับสนุนของชนชั้นสูงที่ฮิตเลอร์กลายเป็นนายกรัฐมนตรีของเยอรมนีและนาซีค่อยๆจัดตั้งรัฐพรรคเดียวภายใต้ซึ่งชาวยิวฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองและอื่น ๆ "สังคม" องค์ประกอบถูกชายขอบที่มีหลายล้านที่ถูกขังและถูกฆ่าตายในที่สุด ฮิตเลอร์ล้างพรรคฝ่ายมากขึ้นในทางสังคมและเศรษฐกิจที่รุนแรงในช่วงกลางทศวรรษที่ 1934 คืนมีดยาวและหลังจากการตายของประธานาธิบดีเบอร์กที่อำนาจทางการเมืองได้รับการกระจุกตัวอยู่ในมือของเขาเป็นFührerหรือ "ผู้นำ" ต่อไปนี้ความหายนะและความพ่ายแพ้ของเยอรมันในสงครามโลกครั้งที่สองเพียงไม่กี่กลุ่มชนชั้นขอบมักจะเรียกว่านีโอนาซียังคงบอกว่าตัวเองดังต่อไปนี้สังคมนิยมแห่งชาติ